Verdieping

Het verplicht vragen om toestemming is een van de belangrijkste voorwaarden voor commerciële en charitatieve communicatie. Maar in hun creativiteit bedenken organisaties soms alternatieve manieren om te communiceren waarbij het soms onduidelijk is welke regels precies gelden. Een voorbeeld is het overmaken van een symbolisch geldbedrag (bijvoorbeeld € 0,01) naar het rekeningnummer van (potentiële) klanten of donateurs, met een boodschap in de omschrijving. 

In Vakblad fondsenwerving zetten we de fondsenwervers centraal, met persoonlijke verhalen over wat hen beweegt, waarom ze dit werk doen en hun organisatie kozen. Deze keer: Marjolijn Hermus, oprichter en directeur bij Stichting Babyspullen.

Drie weken geleden viel nummer vijf van Vakblad fondsenwerving op de mat. En nu is alweer het volgende nummer klaar. Het lijkt natuurlijk wat snel maar dat komt door de situatie waar we sinds mei zo plotseling in zijn beland.

Jaren geleden maakte ik in Canada voor het eerst kennis met het fenomeen Starbucks. Ik herinner mij die eerste ontmoeting als de dag van gisteren. Dat kwam een beetje door de koffie (extreem groot, extreem duur), een beetje door de huiskamersfeer (fijne fauteuils die structureel bezet waren) en een beetje door het unieke bestelsysteem (twee keer in de rij, waarom ook niet?).

Visionair is het artikel dat de Italiaanse fondsenwervingsconsultant Simona Bianco vanuit de beslotenheid van haar thuiskantoor schreef in het midden van de Italiaanse coronachaos. Visionair omdat ze de essentie van fondsenwerving vat. De fondsenwervende organisaties – net als de rest van de maatschappij – plooiden zich naar de essentie: het dienen van de visie en de waarden van de organisatie, eerlijke en transparante communicatie over de missie en de noden, aangrijpende storytelling en onverkende methodes snel lerend en flexibel toepassen.

De inkomsten waarmee goede doelen hun werkzaamheden kunnen bewerkstelligen komen binnen via diverse kanalen. Maar veel van die kanalen staan steeds meer onder druk. Vooral nieuwe wetgeving voert de druk op. Nalatenschapswerving wordt daardoor nog altijd steeds belangrijker. En zoals ieder jaar komt het Centrum Nalatenschappen ook nu weer met een update voor de lezers van Vakblad fondsenwerving.

Millennials, ze staan erom bekend andere visies op de omgang met de aarde erop na te houden dan de generaties voor hen. Zelf behoor ik ook tot de millennialgeneratie. Soms heb ik het idee dat er een smet heerst op dat woord; ik houd er dan ook niet echt van om mezelf zo te typeren, maar goed… feit is, ik ben een millennial.

Hanneke Dessing (61 jaar) neemt na vijftien jaar afscheid bij het Diabetes Fonds (DF). Na haar studie medische biologie is ze in de marketing terecht gekomen. Eerst bij een medisch reclamebureau en daarna volgde andere grote bureaus waaronder TBWA waar ze ook partner was.

In fondsenwervingsland woedt een discussie tussen twee stromingen: ‘donor centered fundraising’ versus ‘community centered fundraising’. Volgens het betreffende artikel op de site van Vakblad Fondsenwerving is de ‘donor centered fundraising’ (DCF) de dominante stroming en de ‘community centered fundraising’ (CCF) de criticaster van deze dominante stroming. De discussie is zo verhit geraakt dat denktank Rogare er een discussiepaper over gemaakt heeft. Rogaredirecteur Ian MacQuillin schrijft dat het probleem zich niet makkelijk laat oplossen.

In Vakblad fondsenwerving zetten we de fondsenwervers centraal, met persoonlijke verhalen over wat hen beweegt, waarom ze dit werk doen en hun organisatie kozen. Deze keer: Jessica George, Senior Fondsenwerver bij VluchtelingenWerk: 'Ik kan niet werken voor een bedrijf waar winst maken de enige drijfveer is.'