Verdieping

In dit Vakblad zetten we graag de fondsenwervers centraal, met persoonlijke verhalen over wat hen beweegt, waarom ze dit werk doen en hun organisatie kozen. Elk nummer spreken we een fondsenwerver over het vak en het eigen geefgedrag. Deze maand: Gerda Polderman, Product Manager, bij KWF Kankerbestrijding.

De voorzichtige en relatief behoudende hulpsector wordt door de ‘Oxfam-discussie’ geconfronteerd met iets waar voorheen nauwelijks over nagedacht werd: de vraag of de veldwerker of zelfs de lokale staf recht heeft op een privéleven waar de werkgever niets vanaf hoeft te weten. Nog concreter: mag de veldwerker of lokale staf in de vrije tijd geld uitgeven aan betaalde seks met een andere volwassene? Niemand is het erover eens.

Koortsachtig hebben hulp- en ontwikkelingsorganisaties in Nederland in de nasleep van de Oxfam-affaire de afgelopen weken vergaderd. De discussie spitst zich geleidelijk toe op twee deelonderwerpen: heeft de veldwerker nog wel recht op een privéleven waar de werkgever niets vanaf hoeft te weten, en kun je wel verantwoordelijk gehouden worden voor de partnerorganisaties die je in de arm neemt? In dit artikel focussen we op het laatste.

Begin jaren 90 begon ik in te zien dat fondsenwerving eigenlijk een vak is en niet een soort uit de hand gelopen vrijwilligerswerk. Bij een vak hoort een medium. Daarom hebben we in 1998 Funds Magazine opgericht, later omgedoopt tot Vakblad Fondsenwerving. Eerst met een hoofdletter maar sinds enige tijd met een kleine letter: Vakblad fondsenwerving. Daar zullen we ons nog wel een paar keer in vergissen.

Toen ik tien jaar oud was kreeg ik een hondje. Dat gebeurde pas na lang zeuren - mijn ouders hadden het niet zo op huisdieren. Ze waren bang dat zij er na een tijdje zelf voor op zouden draaien. En drie keer daags een ommetje moesten maken. Zover kwam het nooit maar dat had een heel andere oorzaak.

De gouden eeuw van nalatenschappen is uiteindelijk nu toch aangebroken. In 2015 haalden goededoelenorganisaties met elkaar € 272.335.000 op. In 2016 was dit maar liefst € 338.343.000. Het wachten is op de cijfers van de totale inkomsten van afgelopen jaar, maar naar verwachting zullen ook deze weer zijn toegenomen. 

De wereld van de filantropie bestaat uit zeer diverse organisaties. Ze zijn uiteraard bijna altijd klein gestart met een of enkele enthousiastelingen, die voor hun zaak alles uit de kast haalden. Veel organisaties blijven klein. Soms omdat de doelstelling te weinig mensen aanspreekt. Maar ook omdat het niet lukt het in principe wel aanwezige maatschappelijk draagvlak te creëren. Een minderheid slaagt er wel in om te groeien. En met de groei komen dan ook de personeelsleden.

2017 ligt alweer even achter ons. Het was het jaar van de evaluaties van het Ministerie van Financiën over giftenaftrek en anbi’s. Over die evaluaties valt van alles te zeggen. Maar de hoofdmoot is toch wel dat men al die regelingen ingewikkeld en (potentieel) gevoelig voor fraude vindt.

Na de veertiende Serious Request lazen we in heel wat commentaren over de teleurstellende opbrengst van ruim vijf miljoen euro. Reclameman en Volkskrantcolumnist Jan Bennink blogde op spreekbuis.nl (vakbladfw.nl/2ogfQsy) over het Glazen Huis dat aan scherven ligt en stelde voor om eens bij onze zuiderburen te kijken, hoe het beter kan.

In dit Vakblad zetten we graag de fondsenwervers centraal, met persoonlijke verhalen over wat hen beweegt, waarom ze dit werk doen en hun organisatie kozen. Hoe is hun eigen geefgedrag, wat vinden ze van de actuele ontwikkelingen in hun vak? Voor dit nummer spraken we met Nienke Teunissen van War Child.