Berichten geschreven door Jeroen Hogenhout

Afgelopen juli is er in Engeland enorme ophef geweest rond fondsenwervende telefoongesprekken voor een aantal bekende goede doelen. Journalisten waren undercover gegaan  als callcenteragent en deden verslag van wat ze zoal tegenkwamen. Dat was niet veel fraais. In Engeland heeft de kwestie drie dagen achtereen de voorpagina’s gehaald. Met veel schade voor  de sector tot gevolg.

Het Instituut Fondsenwerving is een branchevereniging voor fondsenwervers en anbi's. De vereniging heeft zo'n vierhonderd leden. Spreek je een willekeurige fondsenwerver, dan heeft die vast wel eens van het IF gehoord. Dat betekent niet automatisch dat elke fondsenwerver ook lid wil zijn van het IF.

Wij fondsenwervers laten door ons werk zien dat wij betrokken mensen zijn. Bijvoorbeeld betrokken bij onze aarde waarvan we leven en eten en drinken. En we zijn ons ervan bewust dat we voor ons voortbestaan die aarde ook moeten koesteren en verzorgen. Duurzaamheid noemen we dat.

Het is zaterdagmorgen 9.00 uur. Ik lees zojuist in de krant dat er in 2014 veel minder mensen deel zullen nemen aan Alpe d’Huzes. 4000 slechts, tegen 7800 IN 2013. Natuurlijk worden daarbij in het nieuwsbericht de woorden ‘Coen van Veenendaal’ en ‘declaratie twee ton’ gebruikt. Ik voel woede opkomen.

Het bellen voor fondsenwervende instellingen in de afgelopen 20 jaar behoorlijk geprofessionaliseerd. Maar we zijn er nog lang niet.

Waarom roepen we de verkeerde emoties op bij onze respondenten?