Berichten over Relatiebeheer

Waar het gaat om het uitbesteden van outbound telefonische fondsenwerving zijn twee soorten goede doelen te onderscheiden. Er zijn er die gaan voor het beste bureau. En er zijn er die gaan voor de beste prijs. Beide benaderingen zijn gecompliceerder dan het lijkt. Jeroen Hogenhout vindt het de hoogste tijd om hier eens in te duiken.

In Vakblad fondsenwerving zetten we de fondsenwervers centraal: met persoonlijke verhalen over wat hen beweegt, hun visie op de sector en de passie voor het vak. Deze keer: Fanny Castel, relatiebeheerder Trusts & Foundations bij het University Fund Wageningen, een aan Wageningen University & Research (WUR) gelieerde ANBI. De van oorsprong Française zet zich sinds 2015 in voor het fonds dat professoren en wetenschappers ondersteunt in hun onderzoeken naar duurzamere voedselsystemen, betere biodiversiteit en duurzamer gedrag.

Terwijl 25 jaar geleden het eerste Vakblad Fondsenwerving van de pers rolde, ontstond aan de Universiteit van Amsterdam een ambitieus plan voor een Development Office naar Angelsaksisch model. Kort gezegd komt dat model neer op ‘ friendraising first, then fundraising’. De boodschap aan het universiteitsbestuur was duidelijk: ‘Als je wilt fondsenwerven, zul je eerst je alumnibeleid op orde moeten hebben. Succesvol alumnibeleid kost geld, veel geld. En tijd, veel tijd. Zonder de investeringen in budget en mankracht, en een lange adem, moet je er niet aan beginnen.’

Er bestaan verschillende levels van sales (werven). Level 1 is de ouderwetse productpush, bij Level 2 neem je de klant al wat meer mee in wat die nog meer zou kunnen betekenen en in Level 3, the next level, staat de droom en ambitie van de klant helemaal centraal. De belangrijkste boodschap van Wessel Berkman is dat er meer vanuit de klant moet worden gedacht. 

Het was mij een genoegen om tien jaar bij te hebben mogen dragen aan het Vakblad fondsenwerving en samen te werken met enthousiaste en ervaren fondsenwervers. En natuurlijk met wijlen Jaap Zeekant. 

Steeds vaker gebruiken fondsenwervers de stelling: ‘Het behouden van een donateur is goedkoper dan het werven van een nieuwe.’ Er komt steeds meer besef dat het de moeite loont om te investeren in die donateur. Wat nog wel vaak ontbreekt is het inzicht dat de telefonische contacten met die donateur een verantwoordelijkheid zijn van de gehele organisatie, niet alleen van de donateursservice.

Goededoelenorganisaties denken steeds vaker na over donateurgericht werken, maar op het gebied van communicatie en relatiebeheer is nog veel verbetering mogelijk. Dat blijkt uit een onderzoek van Dunck Loyalty en Goede Doelen Nederland onder 61 Nederlandse goede doelen actief in verschillende sectoren. Opvallend is dat grotere goede doelen vaker de middelen en structuren ingebouwd hebben om donateurgericht te kunnen zijn.

Welke eenvoudige stappen kan elke organisatie nemen om online donaties te maximaliseren, de emaillijst te vergroten en de ervaring van de supporter te verbeteren? Die vraag probeert salesforce.org te beantwoorden in haar nieuwe rapport naar aanleiding van hun Mystery Donor onderzoek. Het onderzoeksteam deed (samen met NextAfter) een online donatie aan 630 goede doelen in negen landen, waaronder Nederland, om te kijken hoe de donor journey en het daaropvolgende e-mailproces eruitziet.

De tijd dat het vanzelfsprekend was dat goededoelenorganisaties konden rekenen op een groeiende trouwe achterban ligt ver achter ons. In de praktijk staat de goededoelenbranche voor een aantal grote uitdagingen. Het wordt steeds duurder en lastiger om een nieuwe structurele donateur te werven. Enerzijds staan bestaande fondsenwervende kanalen onder druk door stijgende kosten en strengere wet- en regelgeving. Anderzijds zijn (potentiële) donateurs kritischer geworden en hebben zij hoge verwachtingen van de organisatie: ze verwachten een gepersonaliseerde ervaring en maximale impact van hun donatie. De lat komt steeds hoger te liggen.

Beroepsmatig ben ik altijd geïnteresseerd hoe je als nieuw lid of donateur van een organisatie wordt verwelkomd. Dus toen ik de stap onlangs weer eens waagde, was ik benieuwd hoe de organisatie van mijn keuze op mijn aanmelding zou reageren. Wat zich ontvouwde, verraste me in positieve zin, en niet zo’n beetje ook.