Berichten geschreven door Jeroen Talens

Emoties zijn even vreemd als vanzelfsprekend. Ze laten ons afwisselend vechten, vluchten of verstijven, maar denk maar niet dat je daar zelf controle over hebt. In mijn vorige column ging het over angst en de manier waarop goede doelen op deze emotie inspelen. Deze keer gaat het over verdriet.

Hoe zou de wereld eruitzien als onze prehistorische voorouders hun verstand hadden gebruikt in plaats van hun instinct? Wat als ze even hun SMART-doelen hadden geformuleerd voor ze op jacht gingen? Of oog in oog met een T-Rex voor de zekerheid een risicoanalyse hadden uitgevoerd? Ik vrees het ergste…

Het is een kwestie van tijd voor AI mijn baan overneemt. Ik heb me ertegen verzet, maar het is zinloos: alles wat ik kan, kan AI beter, sneller en goedkoper. Eigenlijk is er maar één ding wat kunstmatige intelligentie niet kan en dat is voelen. AI heeft geen emoties. Maar wat zijn dat eigenlijk, emoties? En wat heb je eraan?

‘Alleen maar fondsenwerving!’ 

Erg subtiel was ik niet toen Jaap Zeekant mij vroeg wat ik van zijn blad vond. ‘Het heet natuurlijk wel Vakblad fondsenwerving,’ zei hij met die grote grijns en kleine pretoogjes. ‘Maar laat maar zien hoe jij het zou doen.’

Zwart geld, zwarte lijst, zwart schaap, zwarte dag, zwartrijden, zwarte markt, zwarte zaterdag. Iemand zwart maken, op zwart zaad zitten, een zwarte bladzijde in de geschiedenis... In taal doen we er echt alles aan om deze kleur een negatief imago te geven. Terwijl juist zwart ervoor zorgt dat andere kleuren beter tot hun recht komen.

Dat McDonalds onze harten veroverde met een rood en geel logo is geen toeval. Uit onderzoek blijkt dat je nergens zo blij van wordt als van geel (‘Happy…’) en nergens zoveel honger van krijgt als van rood (‘…Meal’). Daar komt bij dat je het kleurrijke logo onmogelijk kunt negeren in het straatbeeld of langs de snelweg. Tata-ta-ta-taaaa!

Bent u weer een beetje bijgekomen van de sportzomer? Of misschien moet ik zeggen: ‘oranjekoorts’. Er is geen land ter wereld dat zich zo sterk vereenzelvigt met een kleur als Nederland. Nu wordt er vaak gedacht dat onze collectieve liefde voor oranje bestaat sinds de tijd van Willem van Oranje. Dat is een misverstand.

Wist je dat blauw de populairste kleur ter wereld is? Hij is favoriet bij meer dan de helft van alle mannen en een derde van alle vrouwen. Toch is dat niet altijd zo geweest: de oude Grieken vonden het een lelijke, barbaarse kleur en ook de Romeinen konden het maar matig waarderen — alleen dames van lichte zeden droegen in die tijd blauwe kleding.

Grappig verhaal. Rond 1830 was men in de VS druk met het aanleggen van het spoor. Om te voorkomen dat de groei van het aantal treinen tot ongelukken zou leiden, werden er kleursignalen geïntroduceerd: voor een groen licht moest je stoppen en bij een wit licht mocht je doorrijden. Maar omdat de straatverlichting ook wit was, reden veel machinisten pardoes door groen. Als nieuwe stopkleur werd voor rood gekozen, want voor de kleur van bloed, zo was de gedachte, zou je toch echt wel stoppen! Sindsdien is rood de universele kleur voor stoppen in het verkeer.

Waarom warme kleuren ons opwinden en koude kleuren kalmeren

‘Wat is je favoriete kleur?’ Waarschijnlijk hoor je deze vraag al sinds je klein bent. En van psychologische test tot sollicitatiegesprek: je komt hem overal tegen. We geven veel betekenis aan kleur. Maar het wordt ook gretig gebruikt om elkaar beter te snappen ('Henk is echt heel blauw!'). En daarmee doen we niet alleen onszelf, maar ook kleur tekort. Waarom warme kleuren ons opwinden en koude kleuren kalmeren: