Jaargang 27, nummer 1

Emoties zijn even vreemd als vanzelfsprekend. Ze laten ons afwisselend vechten, vluchten of verstijven, maar denk maar niet dat je daar zelf controle over hebt. In mijn vorige column ging het over angst en de manier waarop goede doelen op deze emotie inspelen. Deze keer gaat het over verdriet.

In een achterstandswijk bij Thika in Kenia loopt een vrouw binnen bij haar buurman. ‘Heb je het al gehoord? De medicijnen van de jongen op de hoek zijn op en hij is hartstikke ziek.’ Het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond en uit allerlei hoeken en gaten duiken mensen op die een centje doneren, een maaltijd brengen of een crowdfunding opzetten. Iemand uit de buurt kent een kennis die nog medicatie over heeft. In Kenia is een goede buur beter dan een verre vriend.

Het succes van goede doelen is afhankelijk van hun vermogen om duurzaam donateurs te werven. Maar aan welke knoppen kun je draaien, zodat er bijgedragen wordt aan deze groei? Dit artikel geeft, op basis van onderzoek door de auteur uitgevoerd voor zijn Masterthesis aan De Haagse Hogeschool, inzicht in de relatie tussen organisatiestructuren en marketingstrategieën binnen de goededoelensector.

Frits Hirschstein richtte in 2002 KiKa op. Na twintig jaar ging hij in 2023 met pensioen. Bij zijn afscheid zei dr. Rob Pieters, kompaan van het eerste uur: ‘Frits heeft zich enorm sterk gemaakt om het onderzoek naar kinderkanker te versnellen.’ Hirschstein zelf schreef in 2024 een boek over zijn ervaringen bij KiKa, met de prikkelende titel ‘Doe het in één keer goed!’. Tegenwoordig helpt hij voor 25 procent van zijn tijd goede doelen.