Editorial

Er is een verandering aanstaande bij Vakblad fondsenwerving. Daarom voor deze ene keer alvast het editorial uit het aanstaande nummer (dat 21 september bezorgd wordt). Een boodschap van onze hoofdredacteur a.i. Chris Zeekant:

Soms blijken mensen anders te zijn dan ze zich in eerste instantie voordoen. Zo hebben we allemaal inmiddels gezien dat achter de filantropische façade die Sywert van Lienden heet een miljoenenbusiness schuilgaat.

Ramadan Mubarak, ofwel gezegende Ramadan! Als het tweede nummer van Vakblad fondsenwerving op de mat valt, is Pasen alweer voorbij. Traditioneel een periode van bezinning voor Christenen wereldwijd. Toevallig ligt die traditionele bezinningsperiode voor die andere grote wereldgodsdienst, de islam, dit jaar dicht op Pasen.

Alsjeblieft! Het eerste nummer van de 23e jaargang van Vakblad fondsenwerving. Tevens het eerste nummer van het nieuwe jaar. Voor het eerst dat we het jaar daadwerkelijk beginnen met corona. Alsof het er altijd al is geweest. Ik las laatst op nrc.nl een artikel waarvan de strekking is dat wetenschappers verwachten dat het coronavirus nooit meer zal verdwijnen. ‘De samenleving moet ermee leren leven’. Een vreemd gevoel vind ik dat toch.

Het is zestien december wanneer ik dit editorial schrijf. Het is het laatste editorial voor 2020 en als het goed is valt het precies 31 december op de mat. Dan hebben we het jaar afgesloten met maar liefst acht nummers van Vf. Fingers crossed dat het lukt! En wat een jaar was het; ik denk een van de meest bewogen jaren in elk geval in mijn leven.

Soms kom ik een artikel tegen bij een van de vele andere media waarvan ik gewoon vind dat ook onze lezers het moeten lezen. En misschien heb je dat al gedaan omdat je het ook zelf al bent tegengekomen. Maar vast en zeker zijn er genoeg lezers die het nog niet gezien hebben. Vandaar dat we het in dit nummer, met dank aan OneWorld en de auteurs, opnieuw publiceren. Een artikel over ontwikkelingscampagnes die anno 2020 echt niet meer kunnen.

Drie weken geleden viel nummer vijf van Vakblad fondsenwerving op de mat. En nu is alweer het volgende nummer klaar. Het lijkt natuurlijk wat snel maar dat komt door de situatie waar we sinds mei zo plotseling in zijn beland.

Afgelopen augustus verscheen er een nieuwsbericht op de website van RTL Nieuws dat ik vrij opvallend vond. Het vermogen van de superrijken groeit zo snel dat ze niet in staat zijn om het weg te geven. De Giving Pledge, het initiatief van een aantal superrijken om een groot deel van hun vermogen terug te schenken aan de maatschappij, dreigt te mislukken als de deelnemende miljardairs niet snel een tandje bijzetten. Zo hard kan het dus gaan met vermogensgroei!

Mijn vader had een zeer sterk gevoel voor rechtvaardigheid. Of in elk geval dat iedereen zou moeten opstaan voor datgene dat volgens hen onrechtvaardig is. Ook voor diegenen die dat zelf niet kunnen. Nu ik hem toch nog op een hele andere manier leer kennen door de verhalen van collega’s, sectorgenoten, vrienden, en ook door de stukken die hij in het verleden schreef, realiseer ik mij dit eens temeer. Dit moet volgens mij dan ook de rode draad door zijn hele carrière zijn geweest.

Als ik het me goed herinner, was het Barbara Baarsma in De Wereld Draait Door, die van het woord 'kwetsbaar' afwilde... Terecht, want kwetsbaar is steeds meer een modewoord geworden. Goede doelen zijn in touw voor kwetsbare mensen. Politici maken zich druk om mensen in kwetsbare situaties. En nu met de coronacrisis zetten we ons allemaal in voor kwetsbare groepen.