Editorial

We hebben we in de loop der jaren vele momenten gekend waarop Vakblad fondsenwerving werd veranderd. Soms ingrijpend, van ‘Funds Magazine’ naar ‘Vakblad Fondsenwerving’ (toen nog met hoofdletter F). Soms geleidelijk bij het verbreden van de redactieformule. We kwamen enkele malen met een ingrijpende nieuwe opmaak. Met het toenemen van de veranderingen om ons heen verhogen we ook het tempo van onze eigen aanpassingen. Pak er maar eens een nummer bij van een jaar of vijf geleden en je ziet zo de verschillen.

We kijken terug op een zeer geslaagde Vakdag Fondsenwerving, de twaalfde. De upgrading van het programma de laatste jaren, met meer sessies met zeer ervaren, buitenlandse sprekers en Nederlandse toppers, heeft deze nationale congresdag voor iedereen in fondsenwerving – veel of weinig ervaring – nog aantrekkelijker gemaakt.

In het vorige nummer, dat eind december op de mat viel, heb ik in mijn stuk ‘Wat brengt 2019’ vooruitgekeken. Dat de ingrijpende ontwikkelingen van de afgelopen jaren doorgaan staat wel vast. Ontwikkelingen zijn er ook bij het Vakblad zelf. Ons team heeft het afgelopen jaar een grote inspanning gepleegd om onze positie als het Vakblad fondsenwerving verder te versterken en onze abonnees nog meer van dienst te kunnen zijn.

Het Centrum voor Filantropische Studies van de Vrije Universiteit brengt vanaf 1995 elke twee jaar een onderzoek uit naar het geefgedrag van huishoudens, individuen, fondsen, bedrijven en goededoelenloterijen. Dat gaat grotendeels over geld, maar ook aan goederen, gesponsorde tijd en expertise, en vrijwilligerswerk wordt aandacht besteed. Het (tot nu toe) laatste rapport verscheen in 2017. Kortgeleden bleek dat de voortgang van het onderzoek al sinds 2015 in gevaar is (zie Kort en Goed in dit nummer).

Met de regelgeving die leidde tot het Bel-me-nietregister waren we niet blij. Al vrij snel was het onmogelijk om mensen op te bellen en om steun te vragen voor (de idealen van) je goede doel. Dat heeft grote invloed gehad op de mogelijkheid om nieuwe gevers te werven. De belofte van de toenmalige staatssecretaris dat goede doelen een uitzonderingspositie zouden krijgen, was zoals zoveel politieke beloften niets waard. De fondsenwervingssector ging niet over tot actie. De goede doelen liepen niet te hoop in Den Haag, laat staan dat ze naar de rechter zijn gegaan. Artikel 7 van de grondwet, met name het derde lid, biedt daarvoor (nog steeds) een sterk en principieel aanknopingspunt.

De verkiezing van Donald Trump zet nogal wat op zijn kop, vooral in veel hoofden. Wat we tot nog toe van hem gezien hebben, komt niet echt overeen met het beeld dat we hebben van een president van de Verenigde Staten van Amerika. Maar dat wil niet zeggen dat het straks ‘gierend uit de hand loopt’ in de VS. De man is ambitieus genoeg om een van de beste presidenten te willen worden en daar ook nog in te geloven. Hij snapt best dat dat niet gaat lukken met de eigenzinnigheid die we van hem in zijn campagne hebben gezien. Misschien valt het mee. Dat neemt niet weg dat ik er niet optimistisch over ben. Dat zal omuiteenlopende redenen voor meer mensen gelden.

Begin oktober organiseerde de PostcodeLoterij in De Balie in Amsterdam ‘Het impactdebat: hoe maken we het verschil?’ Daar wilde ik wel naartoe.

In 1994 is de Vereniging van Fondsenwervende Instellingen opgericht, door een stuk of twintig directeuren en hoofden fondsenwerving. De doelstelling was helder en kon uit de naam worden afgeleid.