De Wassenaarse zakenman Roland Pluut en zijn vrouw arts-acupuncturist Wen Zhi Pluut-Lin hebben hun rechtszaak tegen Cees Renckens en de Vereniging tegen de Kwakzalverij verloren. Zij eisten rectificatie en verwijdering van een artikel op de website van de VtdK maar werden grotendeels in het ongelijk gesteld.
Renckens voert al jaren een strijd tegen enkele "look-a-like" goede doelen die veel op bekende en bonafide organisaties zouden lijken. Pluut, door Renckens in het Algemeen Dagblad spottend de weldoener uit Wassenaar genoemd, zou daarmee de afgelopen jaren "een slordige 20 miljoen euro hebben opgehaald". "En ik schat dat daarvan het grootste deel, mogelijk wel tweederde, aan de strijkstok van Pluut zelf is blijven hangen", aldus Renckens in dezelfde krant.
Al in 2000 schreef Renckes over de "dubieuze" fondsenwervingspraktijk van drie fondsen die verdacht veel leken op al bestaande goede doelen, zoals het KWF. Zo verstuurde de Stichting Nederlands Fonds tegen Kanker in 1999 zijn direct mailing op dezelfde dag dat het KWF zijn 50-jarig jubileum vierde. De opgehaalde gelden verdwenen naar een in Zwitserland opgerichte Stichting, aldus Renckens, maar hij kon toentertijd nog niet bevroeden dat dit vooral ten goede kwam aan Pluut en zijn netwerk.
Die link legde hij pas nadat VPRO onderzoeksprogramma Argos een uitzending weidde aan de relatie tussen een viertal kleine goede doelen, Pluut en zijn activiteiten als direct marketeer met het bedrijf Maxi Delta. Volgens het programma zouden er veel bekenden of familie van Pluut in de besturen van de goede doelen - die zich onder andere richtten op de preventie en genezing van hartziekten, kanker, diabetes en artrose - zitting hebben. Een oud-directeur van het Nationaal Fonds tegen Kanker zei hierover: "Meneer Pluut heeft gefaciliteerd dat er een goed doel kon worden opgericht. Hij heeft een bestuur bij elkaar gezocht. Hij heeft zijn eigen markt voor zijn werkzaamheden gecreëerd."
Er ging nagenoeg geen geld naar wetenschappelijk onderzoek en ook de uitgaven aan voorlichting leken niet te verantwoorden. Argos hierover: "Een aantal kleine goede doelen maakt deel uit van een schimmig, niet transparant netwerk van ideële en commerciële organisaties. Oud-bestuursleden en een voormalige directeur van diezelfde goede doelen uiten (..) beschuldigingen van belangenverstrengeling en zelfverrijking. Het netwerk bestaat uit extreem veel familiaire en vriendschappelijke verbanden tussen goede doelen-stichtingen en commerciële organisaties daaromheen, zoals organisaties voor het drukwerk, het verhuren van adressenbestanden, het bouwen van websites en direct marketing."
Renckens trok daarop zijn conclusies en schreef een artikel waarin hij nog enkele andere fondsen met Pluut in verband bracht. Hij gebruikte daarin kwalificaties als 'meesterbrein’, ‘boerenbedrog’, ‘malafide praktijken’ en zelfs de term ‘criminele organisatie’, waarop Pluut en enkele andere betrokkenen rectificatie eisten. De rechter stelde hen echter grotendeels in het ongelijk, de gebezigde termen en het leeuwendeel van het artikel kon op goedkeuring van de rechtbank rekenen.
Wel vond ‘de stelling dat de bedoelde fondsen voor geringe prestaties en diensten grote sommen gelds aan Maxi Delta B.V. dienden te betalen’, volgens de rechtbank onvoldoende steun in de feiten.
Wij nodigen je uit om het transcript van de Argos-uitzending en het artikel van Renckens te lezen en daarover zelf een oordeel te vormen. Daarnaast besteedde televisieprogramma Radar in 2011 aandacht aan deze zaak. In deze uitzending werden de activiteiten van Stichting Kankerbehandeling en Preventie waar de neef van Pluut - Arnoud Sietsema - voorzitter van het bestuur was aan de kaak gesteld.
Bron: Rechtbank
