Columns

Mensen denken bij het woord inspiratie vaak aan bijzondere wijsheid en creativiteit. Aan iets ongrijpbaars dat beslist van hogerhand moet komen. Of anders uit Noordwijkerhout. Mijn ervaring is dat inspiratie soms ook in heel alledaagse dingen zit. In de mensen om je heen bijvoorbeeld.

Ik heb een haat-liefdeverhouding met de trein. Aan de ene kant vervloek ik de NS hardgrondig als de boel weer eens in het honderd loopt door vallende bladeren, vastvriezende wissels, kapotte bovenleidingen en loslopende koperdieven. Aan de andere kant ben ik dol op de trein en dat is gek genoeg te danken aan de door iedereen zo gehate drukte.

Als mensen horen dat ik schrijftrainingen geef, is steevast een van de reacties: o ja, ik had vroeger ook altijd zo'n moeite met de d'tjes en de t'jes en eigenlijk snap ik het nog niet. Ik knik dan begrijpend en zeg niet langer dat dat zo' n beetje het laatste is wat je in een training doet.

Misschien achteraf toch niet helemaal correct, liet het bisdom Utrecht later alsnog weten. Mevrouw Witkamp uit Utrecht liet €300.000,- na. Haar testament voorzag in de oprichting van een stichting met als doel 'ervoor te zorgen dat de zusters van de congregatie van de Missionaries of Charity, opgericht door Moeder Teresa in Calcutta, in staat worden gesteld in Utrecht te komen werken voor de meest verlatenen en uitgestotenen van de maatschappij, waaronder drugsverslaafden.'

Het was mijn eerste les, toen ik de fondsenwervende wereld binnenstapte: ‘vrouwen doneren meer dan mannen’. En omdat het volkomen logisch klonk, twijfelde ik geen seconde. Vrouwen zijn toch ook socialer? Meer gericht op het welzijn van hun omgeving? Sommige feiten hebben geen bewijs nodig.

Straatwerving is een bijzonder fenomeen. Het is al jaren een van de meest succesvolle manieren om donateurs te werven. Maar ondertussen ken ik echt niemand die het leuk vindt om op straat besprongen te worden. Wist u trouwens dat de Dikke van Dale het bestaan van straatwerving volledig ontkent? En ook googelen kan ik niemand aanraden, tenzij je dol bent op verwensingen en haatberichten.

Creatieve mensen zijn vreemde wezens. soms stromen ze over van goede ideeën, dan weer zoeken ze wanhopig naar inspiratie. Ze zijn kwetsbaar en slecht opgewassen tegen rationele argumenten. Maar ondertussen lijden ze ook aan grootheidswaanzin. En verklaren ze iedereen voor gek die kritiek heeft op hun briljante voorstellen.

Sinds kort ben ik een man van een zekere leeftijd. Dat is behoorlijk wennen.

Het kan u niet ontgaan zijn: het Woord van het Jaar 2013 is ‘selfie’. Volkomen logisch natuurlijk. Van Barack Obama tot Beyoncé: werkelijk iedereen is verslaafd aan zijn eigen zelfportret. Mijn twee dochters kieken zichzelf tussen de 100 en 150 keer. Per persoon. Per dag. En toegegeven, ik heb mezelf ook al eens vereeuwigd.

Ik ben dol op december. Niet omdat ik zo benieuwd ben wat de sint voor mij in petto heeft. Helaas heeft de zwart-witdiscussie over de kleur van piet het laatste restje kinderlijke onschuld uit mij geknepen. En het was ook niet de kerstgedachte die mij vervulde van verwachtingen (ik was hooguit benieuwd wat de weegschaal op 27 december aangaf…).