Berichten geschreven door Teije Brandsma

Je bent woordvoerder van een commerciële organisatie en je wilt hetzelfde werk gaan doen voor een goed doel. Of je komt uit de journalistiek en wilt persvoorlichting en woordvoering gaan doen voor een non-profit. Is het woordvoerderschap voor een organisatie zonder winstoogmerk die zich voor het algemeen belang inzet anders dan bij een for-profitinstelling? Wat kun je verwachten? 

De persvoorlichter in fondsenwervende organisaties benadert zijn contacten in de traditionele media volop, als het goed is tenminste. Doorgaans ziet hij bij zijn pogingen free publicity te creëren echter invloedrijke socialemedia-accounts over het hoofd. Dat kan anders, betoogt oud-journalist Teije Brandsma, die fondsenwervende organisaties en nonprofits adviseert over professionalisering van mediabeleid.

Een van de minst zichtbare organisaties in filantropisch Nederland heeft een nieuwe voorman. Ronald van der Giessen is per 1 september bestuursvoorzitter van Fondsen in Nederland (FIN) geworden, de belangenvereniging van vermogensfondsen. Van der Giessen, oud-directeur Oranje Fonds: ‘Er zijn circa zeshonderd organisaties in Nederland die horen bij de doelgroep van de FIN maar die nog geen lid zijn. Dat moet veranderen.’

Teije Brandsma is lid van het redactieteam van Vakblad fondsenwerving. Als oprichter van mediabureau Aid Publicity, helpt hij goede doelen en nonprofits aan meer bekendheid in de landelijke media. Deze keer schrijft Teije over zijn eerste ervaringen als collectant.

Wordt de geefbereidheid in protestant-christelijk Nederland nog groter dan die al was? Als je de resultaten bekijkt van een recente inzamelingsactie van de hulp- en zendingsorganisatie MAF Nederland voor een nieuw vliegtuig, ga je het geloven. Of is dit slechts een uitzondering op de regelmatig herhaalde aanname dat ook in christelijk Nederland de geefbereidheid minder wordt?

De zoektocht van goede doelen naar passend fotomateriaal wordt ingewikkelder. De oprukkende claimcultuur waarbij geld gevraagd kan worden voor portretrecht dwingt organisaties anders te werken. 

De voorzichtige en relatief behoudende hulpsector wordt door de ‘Oxfam-discussie’ geconfronteerd met iets waar voorheen nauwelijks over nagedacht werd: de vraag of de veldwerker of zelfs de lokale staf recht heeft op een privéleven waar de werkgever niets vanaf hoeft te weten. Nog concreter: mag de veldwerker of lokale staf in de vrije tijd geld uitgeven aan betaalde seks met een andere volwassene? Niemand is het erover eens.

Koortsachtig hebben hulp- en ontwikkelingsorganisaties in Nederland in de nasleep van de Oxfam-affaire de afgelopen weken vergaderd. De discussie spitst zich geleidelijk toe op twee deelonderwerpen: heeft de veldwerker nog wel recht op een privéleven waar de werkgever niets vanaf hoeft te weten, en kun je wel verantwoordelijk gehouden worden voor de partnerorganisaties die je in de arm neemt? In dit artikel focussen we op het laatste.