Berichten geschreven door Jeroen Talens

In zijn laatste column haalt Jeroen Talens herinneringen op aan zijn fondsenwervingsheld Koos de Ru.

Aan mijn geboorte bewaar ik bijzonder slechte herinneringen. Eerst dreef ik maandenlang lekker lui rond. Ik had mijn natje en mijn droogje en deed een dutje als mij dat uitkwam. Maar van het ene op het andere moment brak de pleuris uit.

De kans is groot dat je nog nooit van Brandon stanton hebt gehoord. toch weet ik zeker dat hij een beslissende rol gaat spelen in de huidige vluchtelingencrisis.

Een jaar geleden nam mijn leven een interessante wending. Ik was net vijftig geworden en zat alleen aan de bar van een café zielig te wezen toen er een man naast mij kwam zitten. “Kun je goed luisteren?” vroeg hij. “Als het interessant is,” antwoordde ik. Dat was het.

Vorige maand was ik op een congres over Facebookmarketing. Ik wilde graag weten wat nou het geheim is van een succesvolle socialmediacampagne. En hoe dat voor non-profits nuttig kan zijn. Weliswaar kende ik geen van de sprekers maar hé, ik ben een digital immigrant, dus dat lag natuurlijk aan mij.

Bent u ook zo bang om iets te missen? Dat de volgende hype waar iedereen over praat, volkomen langs u heen gaat? Of dat u net de andere kant op kijkt als het gouden fondsenwervingsei gelegd wordt? Dat lijdt u mogelijk aan FOMO, oftewel ‘fear of missing out’.

Mensen vragen mij weleens waarom ik zo weinig over tekst schrijf. Ik ben tenslotte een copywriter. Nu is een copywriter niet hetzelfde als een tekstschrijver. En een tekstschrijver is niet per se een taalexpert. Toch zijn er een paar dingen waar ik u graag op wil wijzen.

Is het waar dat de tijd sneller gaat als je ouder wordt? In dat geval ben ik beslist bejaard, want 2014 is voorbij gevlogen. Toen het jaar begon sprak ik de hoop uit dat we er fondsenwervend een fantastische tijd van zouden maken. En dat we dit zouden bekronen met een waanzinnig Fondsenwervend-Woord-van-het-Jaar.

Mensen denken bij het woord inspiratie vaak aan bijzondere wijsheid en creativiteit. Aan iets ongrijpbaars dat beslist van hogerhand moet komen. Of anders uit Noordwijkerhout. Mijn ervaring is dat inspiratie soms ook in heel alledaagse dingen zit. In de mensen om je heen bijvoorbeeld.

Ik heb een haat-liefdeverhouding met de trein. Aan de ene kant vervloek ik de NS hardgrondig als de boel weer eens in het honderd loopt door vallende bladeren, vastvriezende wissels, kapotte bovenleidingen en loslopende koperdieven. Aan de andere kant ben ik dol op de trein en dat is gek genoeg te danken aan de door iedereen zo gehate drukte.