Jaargang 17, nummer 2

In dit nummer

  • Nummer 100!

    1 augustus 2015 om 07:00

    Dit is het honderdste nummer van Vakblad Fondsenwerving. Een goede aanleiding om de, zeer ingrijpende, veranderingen in de fondsenwerving en de filantropie in de achter ons liggende jaren in kaart te brengen. Een bewaarnummer, waarin we terugzien en vooruitkijken.

    Lees meer over "Nummer 100!"
  • Filantropie en fondsenwerving in cijfers

    1 augustus 2015 om 07:00

    Goede fondsenwerving is gebaseerd op feiten. Cijfers geven een indicatie of de organisatie zich goed presenteert aan zijn donateurs en subsidiegevers. Zulke indicaties geven ook richting aan de emoties waarmee de werving moet worden gevoed. Het succes van een huis-aan-huiscollecte begint met de emotie die vrijwilligers ertoe brengt om langs de deuren te gaan. Oude donateurs willen de verbeteringen, die zij in de wereld aanbrachten, nalaten aan hun nageslacht. Cijfers geven aan of er onder de donateurs veel ouderen zijn. Jonge donateurs willen de wereld veranderen die zij erfden. Zij gebruiken heel andere communicatiemiddelen dan hun grootouders. Je slaat de plank mis als je voor alle doelgroepen dezelfde middelen en emoties gebruikt. Die emoties kom je op het spoor met de feiten. Met feiten en cijfers ontdek je de waarheid waarmee je beoordeelt of alle inspanningen rechtvaardig en rechtmatig zijn. Heb je op een eerlijke manier gedaan wat je als organisatie had moeten doen? Het is een balanskunst om dat in beeld te krijgen. Maar het kan, met de cijfers van de jaarrekeningen.

    Lees meer over "Filantropie en fondsenwerving in cijfers"
  • Vermogensfondsen: een groep apart

    1 augustus 2015 om 07:00

    De ontwikkelingen in de filantropie, zoals de nieuwe regelgeving waaraan gewerkt wordt, gaan niet voorbij aan de vermogenfondsen. We vroegen Boudewijn de Blij, directeur van Fonds1818, om commentaar.

    Lees meer over "Vermogensfondsen: een groep apart"
  • De VU en het busje

    1 augustus 2015 om 07:00

    Als je, zoals ik, opgegroeid bent in voornamelijk de jaren zestig van de vorige eeuw in een Goed Gereformeerd Gezin (op zondag twee keer naar de kerk en vele malen per dag uit de bijbel voorlezen) dan is het VU-busje een bekend fenomeen. Volgens sommigen is het zelfs een van de grote Nederlandse marketingsuccessen van de vorige eeuw. Het VU-busje stond bij ons, als teken van de zuil waar wij bij hoorden, op de schoorsteenmantel. Er stond er ook een op de schoorsteenmantel bij tante Maja en natuurlijk ook bij de beide opa’s en oma’s en bij oom Jan. Niet bij tante Riek, maar ja, dat was ook een beetje een vrijdenker van wie wel beweerd werd dat ze soms op zondag maar een keer naar de kerk ging.

    Lees meer over "De VU en het busje"
Close