Jaargang 17, nummer 2

Met de Troonrede van 2013 doet ‘de participatie- maatschappij’ haar intrede in Nederland. Niet de ‘Dikke Ik’ staat de komende jaren centraal, maar de eigen verantwoordelijkheid en betrokkenheid van burgers. Kortom, Den Haag stuurt aan op een vrijwillige inzet van burgers voor de samenleving. Hoe ging dat de afgelopen jaren?

Het vasthouden van donateurs wordt steeds belangrijker, nu het aantrekken van nieuwe donateurs moeilijker en kostbaarder wordt. Reden er in dit blad veel aandacht aan te besteden. Ook op het IFC-congres in oktober in Noordwijkerhout wordt het aan de orde gesteld, onder andere door professor Adrian Sargeant, die er op ons verzoek dit artikel over schreef.

In de afgelopen tien jaar heeft het werven van grote giften steeds meer aandacht gekregen van fondsenwervers in Nederland. En dat is niet gek, want het potentieel liegt er niet om. Als je de collega’s in Angelsaksische landen mag geloven kun je met een goed doordacht grotegiftenprogramma een flink rendement behalen en je inkomsten aanzienlijk vergroten. Wij zijn benieuwd of het nog steeds reëel is om deze resultaten ook in Nederland te verwachten. Daarom vroegen we specialist Vera Peerdeman, oprichter van bureau Nassau, naar haar visie.

Goede doelen doen hun best alles zo mooi mogelijk voor te stellen. Men is ook altijd bezig uit te leggen dat er ‘zo weinig mogelijk kosten gemaakt worden en dat er zoveel mogelijk aan de doelstelling wordt besteed.’ Alsof er iets mis is met het maken van kosten. En over hun fouten willen ze liever niet praten. Het lijkt wel alsof ze een beetje bang zijn voor de pers en vooral voor negatieve publiciteit.